VALLAHİ BUNLAR ŞEHİT… (İKİ ÜLKÜ GÜLÜ)

Şehit #SelçukDuracık & #HalilEsendağ idama birlikte giden iki ÜLKÜ GÜLÜ...

12 Eylül adaleti ( ! ) dağıtan hâkimlerce İzmir 2 nolu Askeri Mahkemesinde idam kararı verilir...

 Mahkeme idam kararı verince Selçuk Duracık'ın sesi duyulur...

-Durun nereye?

Hâkimler bir an durup arkalarına bakarlar...

Selçuk yüksek sesle haykırır...

-'Tamam, ceza verdiniz kendimizce bir hükme vardınız...

Fakat insan bir geçmiş olsun der...

Kulun verdiği ceza çabuk geçer...

Hükmü yoktur...

Yeter ki Allah cc ceza vermesin' der...

Şehit Selçuk Duracık ve Halil Esendağ idama birlikte giden iki ÜLKÜ GÜLÜ...

İki can iki yürekti onlar...

 

…/…

 

Halil Esendağ’a ‘Nasıl bir gecede asılmak istersin?’ diye sorulduğunda;

Halil biraz düşünmüş daha sonra cevap vermiş...

 

‘Yağmurun hafif çiselediği bir gecede...’

O gece birçok yere rahmet yağdığı ifade edilir…

 

4 Haziran'ı, 5 Haziran'a bağlayan baharın bütün tazeliği ile kendini gösterdiği yaz ayına çisil çisil adım attığı tamda tarif ettiği günlerden biriydi…

 

Cezaevi terzisi;

‘Bahçede sehpa kuruluyor, bu gece Halil'le Selçuk'u asacaklar !...’ diyerek acı haber vermiş…

 

O gece ‘Yağmurun hafif çiselediği bir gece…’

 

Tüm koğuş toplanıyor, 22 kişi değil, 22 milyon sanki…

Ellerde Kur’an-ı Kerim, gönüllerde iman Allah cc'a dua ediyorlar…

 ‘Allahu Ekber,Allahu Ekber.' Sesi duyuluyor dışarıdan…

Halil Esendağ ile Selçuk Duracık’ın sesiydi duyulan…

Tekbirle yürüyorlardı darağacına doğru…

 

Hem Halil reis, hem Selçuk reis Kur’an-ı Kerim okumuşlar…

Helallik istemişler arkadaşlarından…

 

İşte hep duyduğumuz, anlatılan o an;

 

‘Sonra Selçuk’a dönmüş Halil:

‘Önce seni assınlar Selçuk, sen bana dayanamazsın!’

 

Önce Selçuk reis yürüyor yağlı urgan’a;

 

Adamcasına, metanetle, eğilmeyen başı ile dimdik…

 

Çıkıyor tabureye… Urganı geçiriyorlar o mübarek boynuna…  Selçuk reis yine arkasını dönüyor ve celladından bile helallik istiyor o koca yürek!

 

Ve Kelime-i Şahadet!

 

 Yağlı urgan boynunda sallanıyor Selçuk bin ölüp, bin dirilircesine…

 

İpte bir müddet sallandıktan sonra sanki ilahi bir el uzanarak ikisini de kıbleye çevirmişti...

 

Bir diğer gardiyan anlatıyor:

‘Halil'i indirdiğimizde başındaki takke yana düşmüş, hafif yatmıştı. Biz böyle bir şey görmedik…’

 

Daha sonra diğer adam yürüyor Allah-u Ekber, Allah-u Ekber diyerek yağlı urgana, metanetle ve dahi başı dik!

 

Halil Esendağ’d dönüyor celladına, o da helallik istiyor…

 

Cellatların ve imamın anlattığına göre Halil reis, sanki Fahri Kainat Efendimizi (S.A.V)’i görüyor gibiymiş o pak yüzü…

Sallanmış sallanmış kıbleye dönüp hareketsiz kalmış o koca reis…

 

Sonra infazda bulunan Buca Muradiye İmamının ifadesi hikâyenin adeta özeti;

‘Bana hiç evliya gördün mü diyenlere; evet... Halil ile Selçuk'u gördüm diyeceğim...’

 

Hem cellatlar, hem imam şaşkınlıkla olanlara anlam dahi veremiyorlar!

 

Hep okuduk, duyduk anlatılanları…

 

Hani içlerinden bir gardiyan çıkıp, işaret parmağını havaya kaldırıyor ve bağırıyor…

 

‘Vallahi bunlar ŞEHİT, vallahi bunlar ŞEHİT!’

 

…/…

 

Halil reisin kalan eşyaları arkadaşları tarafından postayla babasına gönderilmiş…

Halil'in ana ve babasısın çok inançlı, çok mütevekkil kişiler olduğunu anlatıyor arkadaşları…

İdam sonrası Halil'in babasından tüyler ürperten bir mektup gelmiş arkadaşlarına…

Mektup özetle şöyle;

‘Halil'in annesi; oğlum şehit oldu mu? Olmadı mı? Diye çok üzülüyordu. Bir gece rüyasında kendini cennette görüyor. Bütün sahabeler toplanmış Hz. Peygamber(s.a.v.)'i bekliyorlar. Halil'in annesi hanım sahabilerden birine yaklaşıp soruyor: Bugün burada ne var ki böyle toplanmış bekliyorsunuz! Hanım sahabi cevap veriyor: Bilmiyor musun, bugün burada şehit Halil Esendağ'ın düğünü var. Nikahını Hz. Peygamber(s.a.v.) kıyacak onun için bekliyoruz…’

 

Makamınız kut'lu olsun Şehidim...

Ruhlarına el fatiha

Ves’selam

Güvence