Ramazan takvâyı öğrenme ayıdır. Oruç tuta tuta sakınmayı öğrenirsin, takvâyı öğrenirsin. Sakınmak nedir? Günahı gördüğü zaman, canı da istediği zaman "ay dayanamayacağım ya, çok da sevdim, çok da canım istedi …" ama yapmayacak, işte onu öğreniyor Ramazan'da.

Su karşısında. Hava sıcak kırk derece sıcak.Su burada, bardak buğulanmış, ağzı kurumuş, suyu içmiyor.
Neyi öğreniyor?
 İçmemeyi öğreniyor. Bir ay bunu öğreniyoruz. Yemek orada, meyve orada,karpuz orada buzdolabında; evde kimse yok. Ye be !
"Aç dolabın kapağını tıkın. "
 "Olmaz, yemem."
 "Neden?"
 "Korkarım, sakınırım."
 Ha işte o,takvâ o. Başka bir şey değil. İşte takvâ canı istediği halde karpuzu yememek, suyu içmemek, sabretmek, kendini tutmak, iradesinin kuvvetli olması. İşte bunu öğreneceksin.
Ramazan'da neyi öğrenecekmişiz?
Canımız istese bile, canımızın çektiği bir şey Allah'ın rızasına uygun değilse, onun karşısında kendimizi tutmayı, durmayı öğrenecekmişiz.
 Ramazan'da öğrendiğimiz bu davranışı, yani kendimizi tutabilmeyi Ramazan'dan sonra da günahlara karşı uygulayabilmeyiz. Öğrendik ya artık.
 "Tamam ben bu işi yaparım. Bırak hocam ben yapayım. yapabilirim."
 "Yapabilir misin?"
 "Yaparım, diplomam var. Ramazan'dan geçtim. Diploma aldım yaparım."
"Yap o zaman!"

 Prof. Dr. M. Esad COŞAN (Rh.A)