Milli Gençlik yazı serisi

İnsanlar ve özellikle gençliğimiz iki hal üzerinde bulunurlar. Bunlar itaat ve isyan halleridir. İtaat, milli değerlerimiz içinde kendisine üst kabul ettiği bir insanın verdiği görevleri bedeli para harcamak, zaman sarf etmek, yorgun düşmek, esir olmak veya ölmek de olsa onu yerine getirmeye çalışmaktır.

İnançlarımız bu hal üzere ölen bir insanlara şehit, hayatta kalan insanlara da gazi unvanını vermektedir.

“Sivil hayatımızda askerlikte olduğu gibi bir başımız mı olacak? Biz ona mı itaat edeceğiz?” diye soru aklınızdan geçebilir. Evet, bundan daha tabii ne olabilir?

Ceddimiz, Osmanlılar böyle bir yapıya sahiptiler. Selçuklular da böyleydi. Bütün insanlığın kıyamete kendisine kadar örnek alacağı Asr-ı saadet de böyleydi.

Sivil hayatta askerlikte ki gibi bir yapıya sahip olduğumuz zamanlar, sosyal bünyemiz düşmanlarımıza karşı caydırıcıydı ve düşmana her zaman korku salardık. Düşman hiçbir zaman bizi gafil ve dağınık olarak yakalayamazdı.

Bize niçin, “Siz asker milletsiniz” denmektedir? Bu sözü askerlikte subaylar çok çok kullanırlar. Ne demektir, asker millet?” Hiç düşündük mü?

Mehmet Akif Ersoy ise bir şiirinde, “Toplu vurdukça yürekler onu top sindiremez” demektedir. Ne demektir yüreklerin toplu vurması?

Bu ifadeler milletimizin sivil hayatında bile askerlikteki yapısını (komutana bağlı olmayı ve ona itaat etmeyi) aynen muhafaza ettiğini göstermektedir.

Ama şimdi tarif etmeye çalıştığım o yapı maalesef sivil hayatta sağlanamamakta, her kafadan bir ses çıkmaktadır. Atalarımızın dediği gibi artık, “Horozu çok olan yerde sabah tez olmaktadır.”

Ve bizler, “asker millet olma yapısını değiştirerek, askere giden millet yapısına dönüşmüş bulunmaktayız” Hâlbuki her milletin çocuğu askere gidebilir. Ama “asker millet” yapısı bambaşka bir yapıdır.